Oruç (Uruc)

Hayat görüşünüz ne kadar renkliyse,

Şiir ve sanatınızda o kadar ahenklidir,

Boğulmadan yaşam sağlar.

Sizin ulaşamadığınız yerlere fırçanız, kaleminiz ulaşır ve size ulaşılmayanları getirir. Artık hakiki erdemi kendinizde bulmuş ve cevhere etmişsinizdir.

Aras olan dünyayı sebep bilmeye,

 Hakkı bulmaya çalışırsınız.

Size verilen yetiler üstün bir kudretlinin size hediyesidir.

Yeteneklerinizin kölesi olursunuz,

Yada onun efendisi olup,

Dünya görüşünüzü fezalar üstü bir üslup ve dille sergilemeye başlarsınız.

Elinizde ki kuvveti birilerinin iradesine teslim etmeden hür ifade ettiğiniz,

Çizginizse sizin şahsınıza verilen hikmetin gereğidir.

Terbiye etmek için çabaladığınız kendinizse, artık bir kuvveti ilahinin delili olmuştur.

Bir burhandır sizi özün özüne indirebiliyorsa.

Bulduğunuz ve kavga ettiğiniz sizin, her hangi bir şeylere mecbur olmadan yaşadığını his ettiğiniz andır.

Hiç bir şeye mecbur değil,

Her şeyin mahkum olduğunu sandığınız duvarların, üzerinize gelmesini aldırmadan yaşıyorsunuz.

Geceyi aydınlatan bir Ay’ın peşinde ilerliyor ve ona Nebi diyorsunuz.

Ona uymak sularla kaplı alemde kurtarıcının gemisine binmeyi kabul etmiş bizlere bir teklif ışığıdır.

Hükümlülere uymamızsa emir telakkisi olmuştur.

Bu emir özgürlüğe kavuşmanın ızdıraplarını, geçici olan dünyada kalmamızı anlamlı kılıyor.

İmtihan denilen çetin bir bayır var ki,

Her inişin bir yokuşu olduğu bu dört duvar arasında.

Yüklendiğimiz binlerce ezanın yokuş sonunda,

Deva olduğunu anladığımız anda,

Birde bu yüklerle karşımıza daha büyük bir dağ çıkıyor ya;

Çetin imtihanlar dağı, son dediğimiz her başlangıcın başıdır,

İşte o son.

Yol yakınken bize bahsedilen şiir ve mimariyi, güzellikleri kuran ve kurgulayan, planları olan mabudun yolunda harcamalı ve yahut

 Harcanmalı.

Onun ihtiyacı yok, lakin bizim aczi yetimizin gereği var ona.

Bize kalem ile yazmayı öğretene şükrümüzü eda edebilmek maksadıyla onunla yazımızı şereflendiriyoruz.

Onun emriyle yemeği kesip bir bebeğin sütü arzulaması mukabilinden ezanı bekliyoruz.

Birlik olun dediği yerde toplanıp, nimetler verdiği Resul’üne naklettiklerini tatbik ediyoruz.

Bu kadar uyumlu olan bizlere ne oldu da dünya görüşlerinde aşırıya kaçıp bir Hikmet çevresinde buluşamıyoruz ?

Kah eleştiriyor,

Kah olmazsa olmaz diyoruz.

Nedir bu vazgeçilmez denilen şeyler  arkamızda nice yıllarla aynı şeyleri söyleyen bizler bizden alınan bir ömrün hesabını verdiğimiz zaman bitmiş olmasın aman.!

Mukayese ve Muhakeme ayı olan Ramazanı Şerif-inizi tebrik ediyor, sağlık sıhhat afiyetle nice bayramlara ulaşmanızı Mevlamızdan niyaz ediyorum.!