Ben, vatan için kendini feda eden (kadın, çoluk çocuk, er, koca) bütün yiğitlerin şehadet şerbetini içerken bile vatanı için arzuladıkları, huzur ve güvenim.
Ben, oğullarının, eşlerinin, babalarının, atalarının savaştan sağ salim dönmelerini bekledikleri gibi; ananın, bacının, kardeşin, gelinin vatanı için ettiği duada umudum, istiklâlim.
Dağda çobanın, ovada çiftçinin, büroda memurun, fabrikada fabrikatörün, kısacası zenginle, fakirin, güzelle, çirkinin, beyazla, siyahın istediği adaletim, hoşgörüyüm.
Ben, din, dil, ırk farkı gözetmeksizin doğan her yavruyu bağrında barındırıp besleyen, koruyup gözeten ebeveynim.
Düğündeki neşe, ağıttaki figan, sohbetteki lezzet, sofradaki tadım. Birliğin, düzenin yıkılmaz kalesiyim.
Tek kişilik yönetimden çoğulcu yönetime, tebea olmaktan özgürce harekete, ümmetten (ümmet olmakla beraber)ulusal düşünmeye, hilafetten laikliğe geçişin köprüsüyüm. Kalkınmaya, devrimlere, akıl ve bilime, çağdaş uygarlığa açılan kapıyım. Dünya ulusları karşısında dik duruşun, özgürlüğün, birliğin, gücün, kuvvetin bir millet yüreğinde tek yürek gibi çarpmasının onuruyum. Düşüncesi ve vicdanı hür bireyler benden doğar, beni yaşatır, yarınlara uzanırım.
"Efendiler ve ey millet iyi biliniz ki, Türkiye Cumhuriyeti şeyhler, dervişler, müritler, meczuplar memleketi olamaz. En doğru ve gerçek tarikat medeniyet tarikatıdır. Medeniyetin emir ve talep ettiğini yapmak insan olmak için kâfidir." Diyen Ata’mın da dediği gibi içimde barındırdığım yüksek ahlaki değer ve niteliklerle cumhuriyet var olur, fazilet olur. Beni içinde barındırmayan bir cumhuriyet yok olmaya mahkûmdur.
Ben, gelecek nesillere aktarılacak en değerli servetim. Nerde "halkın egemenliği" söz konusuysa orada ben varım!
Benim adım “DEMOKRASİ”
Cumhuriyetin emeliyim, temeliyim!
İnsan gibi yaşamanın vazgeçilmeziyim!
Ne mutlu demokrasiyi içinde barındıran cumhuriyetçilere!
