Hayat, bize çok şey öğretir. Kimseye güvenmemek, her şeyin geçici olduğunu anlamak belki de en önemli derslerindendir. Hep derim ki, vefa bilmeyene ayıracak zamanımız, kıymet bilmeyene verecek selamımız yoktur. Allah her şeyin hayırlısını versin.
Bazen güldüm, bazen ağladım. Hayatı yaşanır sandım, ama yanılmışım. Yüzüme gülenlere hep inandım, ben herkesi kendim gibi sandım. Ama nihayetinde şunu gördüm: "Her şey yalanmış kader."
Yazımda kalemim hiç titremedi, çünkü hayatı kabullendim. Ben yaşadığım şeyleri hak etmedim, belki de hatalıydım. Başımı kimseye eğmedim, haksızlık ve yanlış yapmadım. Sadece insanlara çok güvendim, belki de hep bu yüzden kaybettim. Ama Allah katında kazancımın değerini hep bildim.
Basit insanlar her zaman ilgi görür. Çünkü ucuz malın alıcısı çok olur. Oysa kaliteli insanlar, çoğu zaman yalnız kalır. Gerçek şu ki; herkes kaybettiği şeylerin değerini anladığında, iş işten geçmiş olur. Sen yeter ki doğru ol, gittiğin her yerde kapılar sonuna kadar açılacaktır.
Yazımıza hep sahip çıktık, bir baktık kış gelmiş. Kışımızın yanında olduk, bahar gelmiş ama bizim gülümüz ve çiçeğimiz hâlâ gelmemiş. Ama huzurluyum. Güzel insanları severim, Allah dostlarımızın noksanlığını vermesin, yeter ki yolumuz doğru olsun.
Kimseye ikinci şansı vermeyin. Bırakın, hayatın sonuna kadar pişman olsunlar ki, kıymetinizi ve değerinizin farkına varsınlar. Gönül de tıpkı mevsimlere benzer: Sevdikleriniz yanınızdaysa, ilkbahardasınız; yoksa, hep kıştasınız. Yazda da, kışta da ihtiyacımız vardır.
Ben dostumu satacak kadar yüreksiz değilim. Ama ben satan dostu yerin yedi kat dibine koyacak kadar yürekliyim. Yüreksizler… İnsan gönlü bir kere kış oldu mu, kırık bir bahar görse de bir daha çiçek açmaz. İşte ben buna kader derim.
Çeşmeye geldiniz, dediniz. Ben de geldim ama sen yoksun. Çeşmenin suyu kurumuş mu, yoksa sen mi yolu şaşırdın?
Öfke rüzgar gibidir; bir süre sonra diner, ama birçok dal kırılmıştır bile. Bizim yüzü güzel insanlara değil, yüreği güzel insanlara ihtiyacımız var. Güzel dostlarımız… Yoluma dikenler ekmeyin. Belki yarın yalın ayak gelirsiniz, kim bilir. Bu dünya boştur, diğer tarafı düşünmelisiniz.
Kabristanı ziyaret ettim, kimin zengin, kimin fakir olduğunu anlayamadım. Ama anladığım tek şey şuydu: Hepsi Fatiha bekliyor. Küskünlüğüm, hayata değil, içindeki yüreği kırılmış, merhametini kaybetmiş vicdansız ve nankör olan insanlara karşıdır.
Benim hakkımda kim ne düşünüyorsa, benden önce onlara nasip etsin Allah’ım. İnandığım doğrular değişmedi, sadece inandığım insanlar değişti. Varsın her istediğimiz olmasın. Biz olana "Elhamdülillah", olmayana da "Eyvallah" deriz. Bizim yolumuz doğru bir yoldur, Allah bizi ve biz gibi güzel insanları doğru yolda ayırmasın.
Hayatımda kimseyi satmadım, yalakalık yapmadım. Doğru bildiğimi yaparım; bildiğim yolda uçurum ve ölüm olsa bile yoluma devam ederim. Dostlarını kırmadan önce düşünmelisin. Yarın insanların yüzüne nasıl bakacağını sakın unutma. Herkesin bir doğru yolu vardır, benim de doğru yolum her zaman doğrudur. Hiç kimseye "eyvallahım" yoktur.
