Vefasız Dost

VEFASIZ DOST

Evimi barkımı virane edip
Ocağıma incir ağacı diktin
Beni on metrelik kuyuya atıp
Üç metrelik iple çekmeye kalktın

Kuşandın şeytanın atına bindin
Kurtken kuzu kılığına büründün
Her zaman sureti haktan göründün
Allem kallem edip yuvamı yıktın

Yanılıp yolumu şaştığım zaman
Dostum diye sana koştuğum zaman
Varıp ocağına düştüğüm zaman
Elden önce gelip tepeme çöktün

Neydi günahım neydi suçum
Bilmem ki bu öfke husumet niçin
Beni zor durumda bırakmak için
Neyim var neyim yok gözünü diktin

Yusufumun yüreğini dağladın
Ben azap çekerken gönül eğledin
Garibe dünyayı zindan eyledin
Sanki mengenede dişimi söktün

Kültür Bak. Kalem şairi YUSUF KONAK