YUSUF KONAK

Doğanşehir'e Ağıt

YUSUF KONAK

Gecenin yarısı bir tufan geldi

Binlerce insanın canını aldı

Yıkıldı, devrildi, virane oldu

Doğup büyüdüğüm yer Doğanşehir

 

 

Çaresiz giderim, acım çok yeni

Ben depremzedeyim, bıraktım seni

Nolur hasretzede bırakma beni

Ara sıra selam sal Doğanşehir

 

 

Kayısılar bu sene çiçek açmasın

Kuşlar üzerinde keyfle uçmasın

Dostlar gitti diye bana küsmesin

İçimdeki ateş kor Doğanşehir

 

 

Ağlarım sızlarım bitmez kederim

Neyleyim boynumu büktüm giderim

Ben bu yaştan sonra sensiz nederim

Çekilir mi gurbet el Doğanşehir

 

 

 

Erken zamanda bu ayrılık yetsin

Rabbime niyazım bu çilen bitsin

Yaradanım seni payidar etsin

Sen Dünya durdukça dur Doğanşehir

 

 

Garip boynu bükük hüzünlü durma

Bu günlerde geçer umutsuz olma

Aklından fikrinden nolur çıkarma

Gitsemde gönlümüz bir Doğanşehir

 

 

Günlüp oynadığım bayram yerinle

Yemyeşil ovanla dağın karınla

Eski güzelliğin eski halinle

Bazı da rüyama gir Doğanşehir

 

 

Kar üstüne kanlı yaşlar dökerek

Yusuf'um bi çare ağıt yakarak

Geri dönüp dönüp sana bakarak

Gidiyorum hoşçakal Doğanşehir

Yazarın Diğer Yazıları