YUSUF KONAK

BENİ SENDEN SORARLARSA

YUSUF KONAK

Fırsat bulduğumda ellerden önce
Gözünün yaşını ben döktüm dersin
Ayağı dolaşıp yere düşünce
Varıp gırtlağını ben sıktım dersin

Yıllarca mutluluk hayali kurdu
Bana neşe sevinç kaynağım derdi
Onun küçüçük bir dünyası vardı
Onuda başına ben yıktım dersin

Mesut olup yüzü güldüğü zaman
Keyiflenip huzur bulduğu zaman
Birazcık kendine geldiği zaman
Önce tepesine ben çöktüm dersin

Kasten hayatını eyledim kömür 
Oysa beni hâlâ dost diye tanır
Birgün beş gün değil koca bir ömür
Yalvartıp boynunu ben büktüm dersin

Kar yağdırdım mor sümbüllü bağına
Gün be gün köz koydum hep kucağına
Evine barkına öz ocağına 
İncir ağacını ben diktim dersin

Çıkmaz bu acısı ölene kadar 
Çilesi mecnundan keremden beter
Feryat ede ede sürünür gider 
Onun yüreğini ben yaktım dersin

Derdi gamı hüznü artar eksilmez
Bu gidişle ölür fazlada sürmez
Yusuf iflah olmaz artık düzelmez
Ömrünün fişini ben çektim dersin

YUSUF KONAK KÜL BAK KALEM ŞAİRİ

Yazarın Diğer Yazıları