Hayat iniş yokuş sarpadır yolu
Bazen yağmur yağar bazen de dolu
Çaresiz bırakır bağlayıp kolu
Böyle gelmiş böyle gider bu hayat
Kiminin açılmaz gözü beladan
Uzağa götürür yardan sıladan
Yetim bırakır ana babadan
Böyle gelmiş böyle gider bu hayat
İnsan misafirdir bu dünya bir han
Bir gün ayrılacak bedenden bu can
Ecel kapın çalar gizlice bir an
Böyle gelmiş böyle gider bu hayat
Bu dünyanın bitmez gamı kederi
Verilen emanet alınır geri
İsyan etme var beterin beteri
Böyle gelmiş böyle gider bu hayat
Gündüz kovar ardı sıra geceyi
Yıpratır önüne gelen her şeyi
Kazım tek tek dizer harfi heceyi
Böyle gelmiş böyle gider bu hayat
