NASIL TOPARLANIRIZ?
Kıymetli okurlarım. Ülkemizi derinden sarsan, yüreklerimizi dağlayan deprem felaketinden beri neredeyse hiç yazı yazmadım.
Sizlerle muhabbeti, dertleşmeyi özledim.
Duygularımı ifade ettiğim köşemden epeyce uzaklaştım.
Kusuruma bakmayın. Yazasım gelmedi. Kalemim kâğıdıma küstü.
Herkes çok yara aldı şu süreçte.
Herkes ümitsiz bakışlarla selam veriyor birbirine.
Herkesin düzeni tarumar oldu nihayetinde...
Ben de bu süreçte herkes kadar üzüldüm, herkes kadar yıprandım.
Hepimiz üzüldük, hepimizi yitirdiğimiz canlara yandık, hepimiz yas tuttuk.
Halâ kendimize gelmiş değiliz.
Yaralarımızı nasıl, ne zaman saracağız, tekrar ne zaman merkezde bir yerde oturup çay içerek dostlarla güleceğiz bilemiyorum.
Ben de depremden maddi anlamda epey etkilendim.
Evim ağır hasar aldı, işyerimizin deposu yıkıldı, malzemelerimiz, mobilyalarımız enkaz oldu.
Hamd olsun, hayat devam ediyor dedik...
Allah nasıl ikram ettiyse şimdi de imtihan ediyor, o yine ikram edecek kudrette deyip kendimizi teselli ettik.
Yeniden "Bismillah" demekten başka çaremiz olmadığını fark ettik.
Nihayetinde nefes aldıkça mücadelemiz sürecek, sürmek zorunda.
Depremin üzerinden çok zaman geçti. Halâ her tarafta enkaz görüyoruz. Yıkımlar devam ediyor ve bu hızla belki de çok daha uzun zaman devam edecek.
On binlerce bina ağır hasarlı ve yıkılmayı bekliyor.
Malatya yıkımlardan sonra ciddi anlamda bir tarlaya dönüşecek. Çok büyük bir boşluk meydana gelecek.
Sistem çok ağır işliyor.
Çok fazla sitem ve şikâyet telefonu alıyorum milletimizden.
Kimi konteyner talep ediyor bizden, kimi aylardır boş olan konteyner işyerinde işine devam etmek istiyor.
Kim ne yapıyor, sistem nasıl işliyor inanın bilmiyorum.
Anlamakta güçlük çekiyorum.
Çok ağır ilerliyor herşey.
İnsanlara merkezdeki tezgâhlarını toparlatan sistem onlara bir adres göstermiyor.
İnsanlar güçlükle evlerine ekmek götürmeye çalışıyorlar.
Diğer illerde de durum bu şekilde mi bilemiyorum ama aklı selim bir idare göremiyorum.
Esnaf muzdarip...
Şehri ayağa kaldıracak olan esnaftır!
Ticaretteki canlılıktır.
İnsanlara para vererek sorunlarını çözemezsiniz.
Her geçen gün parayı daha çok pul ederek bu işlerin üstesinden gelemezsiniz.
İnsanlara para kazanacakları alanları tahsis edin.
Bir merkez oluşturun, esnafı ve halkı yeni geçici çarşıya taşıyın. Merkezde boşluk oluşur ve iş makinaları daha rahat hareket eder. Bir an evvel merkezi yeniden inşa edip hak sahiplerine teslim edin.
Geniş yolları ve kaldırımları olan alanlar tasarlayın. Deprem bir milat olsun. Hep birlikte yeniden, daha yaşanabilir ve modern bir Malatya'yı inşa etmek için neyi bekliyoruz? Kaç tane "150 gün daha" geçmeli?
Soruyorum sizlere?
Depremden beri ne yapıldı merkezde?
Enkazlar bile o kadar ağır kaldırılıyor ki!
Yapmayın...
İnsanlar, yürekler zaten enkaz.
Bu millete bunu reva görmeyin.
İlk işiniz ve endişeniz deprem olsun!
Seçim muhabbetlerinin gölgesinde bırakmayın.
İnsanların gözü gönlü yaşlı!
Yerel seçimlerden önce bir çarşı inşa edin!
