HASBÜNALLAHÜ VE NİMEL VEKİL

Zamanın bir vaktinde Azrail a.s. bir babanın canını aldıktan sonra, Rabbim meleklerden
birine emir verir ve evin içine girip neler olduğunu görmesini ister. Melek Allah’ın emriyle o
eve girer ve ağlayanları üzülenleri görür. Sonra beşikte yatan ve mahzun görünen bebeği
görür onun haline üzülür. Daha sonra göğe çıktıktan sonra melek gördüklerini Rabbine
anlatır, sonra beşikte ki yetime üzüldüğünü anlatır. Rabbim nedenini sorduğundan oda babasız
bir yetim kaldığını ve artık onu koruyacak kollayacak birinin olmayacağını, kim onun rızkı
için çalışıp çabalayacağını onun daha çok küçük olduğunu bu yüzden üzüldüğünü söyler.
Rabbim: “ babasının almış olsa da, “ben varım” der” bunun üzerine melek: hasbünallahü ve
nimel vekil.” Der. Bu kısassı tam zamanında ve yerinde okumuştum bir zamanlar, babamı
kaybettiğimi öğrendiğim zaman okumuştum. Evet, rızkı veren, koruyan, esirgeyen,
gözetleyen, kollayan Allah her şartta ve durumda kalben iman getirenlere işte bu söz yeter;
“Hasbünallahü ve nimel vekil” kara gecenin senesi boyunca da biz depremi yaşayanlar bu
sözü çok daha fazla anlamaya ve hayata aktarmaya başladık. Babamız olmaya bilir, eşimiz de
hatta evlatlarımızda olmaya bilir ama Allah bizimledir ve O ne güzel bir vekildir. Bizlerin
rızkını veren bizleri gözetleyen ve her dar zamanda bizlere yardım eden Allah bizlere bu
deprem yıllarında merhametiyle yetişen, kalplerimize tıpkı kıssada olduğu gibi “ben varım”
diye hissettiren Allah bizlere yeter. Onun merhametine her daim nail olmak dileğiyle ve her
zaman bizleri Ona yaklaştıran insanlarla beraber olmak dileğiyle kara gecenin seneyi
devriyesinde de bizlere hayırlı kandiller dileyelim ve Rabbim bizlere bir daha böyle kara bir
gece yaşatmaması için dualarda buluşalım.
HASBÜNALLAHÜ VE NİMEL VEKİL.