İnsan ömrünü veya vaktini boş, faydasız ve gelişi güzel şeylerle zayi etmesi anlamına gelen zaman israfında dinimiz tarafından yasaklanan hususlardan biridir.
Bu konu ile ilgili olarak sevgili peygamberimiz şöyle buyurmuştur: “iki nimet vardır ki, bunlar hakkında çoğu kimse aldanmıştır. Onlar da sıhhat ile boş vakittir."
Zaman insanın sahip olduğu en değerli sermayedir. Bu sermayeyi kaybetmekte onu dolu dolu yaşayıp kıymetini artırmakta bizim elimizdedir. Bize düşen görev içinde bulunduğumuz anı en güzel ve yararlı bir şekilde değerlendirmektir.
O halde boş kaldın mı yine kalk(başka bir iş ve ibadetle)yorul. İnşirah 94/7 ayeti de buna işaret etmektedir. Ayette Resulullah ve onun şahsında Müslümanlardan bütün vakitlerini hayırlı ve yararlı faaliyetlerle değerlendirmeleri, ibadet, dua, tebliğ ve irşat gibi faaliyetlerinde, çalışma, üretme, öğrenme, öğretme, yardımlaşma ve dayanışma gibi dünyevi faaliyetlerin de hakkını vermeleri, vakitlerini israf etmemeleri istenmiştir.
Bu duygular çerçevesinde ezcümle çalışmak ibadetin yarısıdır, yani üremek ve zaferi elde etmek takdir edersiniz ki,
Dönen teker zaferi hedefler. Selam ve dua ile.(öB).
