Evden ayrılırken geride kalanlara ALLAH’A ısmarladık, ALLAH’A emanet olun derdik, şimdi haydi ben kaçtım, bay bay der olduk.
İşe gidenlere ALLAH işini rast getirsin, derdik, şimdi bol kazançlar der olduk.
Şaşırdığımızda SÜBHANELLAH derdik şimdi vaaavvv der olduk.
Sevindiğimizde ELHAMDÜLİLLAH derdik şimdi olleeeyyy der olduk.
Başımıza bir musibet geldiğinde ALLAH'IN dediği olur derdik şimdi hay aksi bu da nereden çıktı, benimi buldu bittim mahvoldum der olduk.
Bize iyilik yapana ALLAH razı olsun ALLAH ne muradın varsa versin diye dua ederdik, şimdi sağol diyoruz.
Bir işle uğraşanlara ALLAH kolaylık versin derdik, şimdi kolay gelsin der olduk.
Yeni evlenenlere ALLAH bir yastıkta kocatsın derdik, şimdi mutluluklar der olduk.
Sınava girecek olanlara ALLAH zihin açıklığı versin derdik, şimdi başarılar der olduk.
Geleceğe dair planlar yapılırken İNŞAALLAH ALLAH izin verirse, ALLAH kısmet ederse derdik, şimdi sanki gelecek bizim elimizdeymiş gibi fütursuzca konuşur olduk.
Günah işlediğini gördüğümüz kimselere ALLAH affetsin, ALLAH hidayet etsin derdik şimdi lanet okur olduk.
Kötü bir şeyden bahsederken ALLAH korusun, ALLAH esirgesin derdik şimdi kapa şu şom ağzını der olduk...
Sözlerimizden ALLAH sözcüğünün çekilmesi, artık hayata Müslümanca değil seküler bir mantıkla baktığımızı ele veriyor.
Sözlerimizden “ALLAH ” kelimesinin çekilmesi, bir zaman sonra hayatımızdan da bereketin kaybolmasına yol açtı.
Şimdilerde mutluluğu “ALLAH ’tan başka şeylerde arar olduk, ama beyhude!
Ne diyelim?
“ALLAH sonumuzu hayretsin" İNŞAALLAH...
ES SELAMÜ ALEYKÜM
ALLAH'A EMANET OLUN
