Yazık ettik güzel günlerimize...
Toplumda yeri olmayan insanları göklere çıkardık. Yalancıları yücelttik. Dini kullanarak insanları aldatan bazı mahlûkatları topluma kazandırdık. Yazık ettik... Yazık ettik… Ne bileyim ki, herkesi kendim gibi bildim güzel dostlarımız.
Çok anlamlı bir söz var, sakın unutmayın:
Sözün yetmiyorsa bırak Allah konuşsun, gücün yetiyorsa bırak Allah’ından bulsun.
Tabii ki denk değiliz. Biz, yeri geldiğinde düşmanımıza bile iyilik yaparız. Ama siz, dostunuzun bile yüzüne gülerken sırtından vuruyorsunuz. Bu mu sizin insanlığınız, bu mu sizin dostluğunuz? İnsan insan olmalı. İnsan dostunu arkasından vurmaz. Dostluk apayrı bir güzelliktir; ama siz, dostluğun ne olduğunu bile anlamamışsınız.
Bakın güzel dostlarımız…
Körden değil, nankörden korkun.
Yüzsüzden değil, iki yüzlüden çekinin.
Tipi bozuktan değil, sütü bozuk olandan sakının.
Vay be…
Öyle güzel dostlarımız ve insanlar var ki... Düşmanımızın bile bize yapmadığını, onlar yaptılar. Onların sıktığı kurşunu düşman sıkmadı. Böyle insanlardan uzak durmalısınız. Ne bileyim ki… Biz de herkesi kendimiz gibi bildik. Deme ki “yanılmışız.” Biz ve bizler, nasıl oldu da bu insanlarla dostluk kurduk, hâlâ anlayamıyorum.
Unutmayın:
İnsanı ateş değil, kendi gafleti yakar.
Herkeste kusur görür, ama kendine kör bakar.
Neye nasıl bakarsan, o da sana öyle bakar.
Nankör insanlar, unutmayın: ölüm var. Ve bir de “öbür taraf” var.
Dost dedik, bağrımıza bastık… Yine olmadı.
Yazık ettik kendi kendimize… Ama olsun, iyilik bizden yana olsun.
Sahte dostlarımız bile olsa...
Kendi menfaatleri için melek rolüne bürünen, menfaati bitince şeytana dönüşen tek varlık nedir sizce?
Yalan söyleyenler, dedikodu yapanlar, insanların arkasından konuşanlar, dini kullananlar…
Güzel insanları gıyabında çekiştirenler, insanların gözüne baka baka yalan söyleyen mahlûkatlardır bunlar. Ve daha da kötüsü, sonra bu sözleri söyleyenlerle kanka olup yol yürüyenlerdir.
Unutmayın:
Kırılan insan değişir.
Değişen insan güçlenir.
Güçlenen insan, umursamamayı öğrenir.
Ama bunlar, bu sözlerin değerini bilenler içindir. Siz siz olun, size zarar vermiş insanlara ikinci şans vermeyin. Artık kimse için “o bir şey yapmaz” diyemiyoruz. Çünkü herkesten her şeyi görmüş insanlarız biz…
Hiç kimseye kızmadım, kızmıyorum.
Sadece öfkeliyim güzel dostlar…
Öyle seviyesiz insanlara değer verdim ki…
Bugün tek üzüldüğüm şey bu.
Herkese değer verdim, baş tacı ettim. Ama kendi değerimi bilmedim.
Ne bileyim ki… Herkesi kendim gibi bildim, güzel dostlarımız.
Şairin de dediği gibi:
“Ne bileyim ki…
Ben herkesi düşününce, herkes de beni düşünür zannettim.”
Ama meğer öyle bir şey yokmuş…
Yanılmışız güzel dostlarım…
Sen, sen ol. Allah yolundan ayrılma.
Sen, sen ol. Doğru yoldan sapma.
