Söylenecek sözüm olsa da susmak yakışır dilime. O yüzden havale ettim en iyisini bilen Rabbime. Hani derler ya; herkesin bir derdi vardır… Âşık da demiş ki: “Benim de derdim var kulak ver bu söze: Herkesin bir derdi var; kimi anlatır dilini yorar, kimi susar yüreğini yakar.”
Bazen insan ağlamak ister, gözünden yaş gelmez. Gülmek ister, yüreğinden gelmez. Birini bekler, o hiç gelmez. İşte o zaman ölmek ister ama ecel gelmez. Yüce Mevla’m, güzel insanlarımızı korusun; kötülük yapanların da cezasını versin inşallah.
Bazen bir cümle hayatın kilidini açar. O cümle belki de şudur: “Yâ Fettah, Yâ Kuddüs…” Diyenin kapalı kapıları açılır. Yalan söyleyen insan en tehlikeli insandır; ondan uzak durun. Zira yalanla iman bir arada bulunmaz. (Hz. Muhammed, s.a.v.)
İnsanlar kitap gibidir; gerçek karakterini kapağına bakınca değil, zamanla sayfalarını okudukça anlarsın. Beni başkalarının bilmesi önemli değil, Rabbim bilsin yeter. Kim ne derse desin; bana Rabbim “kulum” desin, o bana yeter.
Hayat ne gideni geri getirir, ne de kaybettiklerini. Yaşaman gerekeni zamanında yaşayacaksın; yaşamadım diye sonradan ağlamayacaksın. İşte hayat budur.
Yanında olmayan bir kalbe sakın dokunmayın. Sen bir anlık bahar sanırsın; geride koskoca bir kış kalır. Yazı bilmeyenler kışı da bilmezler. İnsanlığın değerini anlamayan cahillere ise anlatmanın da faydası yoktur.
Hayat gizemli bir yolculuktur. Kimi ömrünün yettiği yere kadar gider, kimi hayallerinin bittiği yere. Ömür dediğin nedir ki? Bugüne kadar yaşadığından ne anladın, hiç düşündünüz mü?
Bazı insanların değerini söylesem, değeri nedir bilir misiniz? Hani derler ya: “Dünya da yalanmış.” Umurumda değil sahte dostluklar. Ne yazık ki insan, insanın değerini bilmedi; kendini ucuza sattı. Oysa insan çok değerlidir; cahiller farkında değildir.
Suskunluğuma bakma dostum… Etrafımda öyle kıymetli insanlar var ki; işte bu yüzden suskunum. Doluyum ama onlar gibi değilim; yine de susacağım. Çünkü hatırı olanlar var… Beraber yolculuk yaptık, beraber yemek yedik, beraber çay–kahve içtik. Onların hatırı büyük. Değerli dostlarımız, canlarımız…
Şair der ki: “Yol arkadaşını iyi seç; gittiğin yol doğru olsun.” Dikkatli olun; herkes kendi yüküyle gider. Hayat bazen makas değiştirse de sonuç değişmez. Ölümün olduğu bu dünyada varsın hep siz haklı çıkın. Nasıl olsa ömür biter ve geride haklılıklarımız kalmaz.
İyiliğini unutan birine tekrar iyilik yapma. Çünkü nankörler su içip testiyi kıranlardır. Her şeyin yalan olduğu bu fani dünyada hâlâ anlamadınız mı? Boşa geçmiş yıllar, zamansız bir ömür, ağaran saçlar… Koskoca bir gençlik kaldı geride, be dostum.
Karanlık bir yol görülüyor, hâlâ ayıkmadınız mı? Kimi insan derttir, kimi derman. Bazılarına yaklaştıkça, bazılarına uzaklaştıkça iyileşiriz. Allah, güzel dostlarımızı eksik etmesin. Söylenecek çok şey vardır… Ama bazıları bizde kalsın. Allah her şeyin hayırlısını versin.
Tüm okuyucularımıza selam ve sevgilerimizle…
