İyilerle yaşa ki onlardan olasın; işin her zaman rast gelsin. Kötülerden uzak dur ki şerlerinden kurtulasın, güzel dostlarımız. Sen sen ol, huzurunu bozanlardan uzak kal ki huzurun bozulmasın. Arkandan konuşanları arkada bırak; seni önemseyenlere değer ver, gerisini sal gitsin. Birbirinin yemeğine koşanlar, kendi sonlarını düşünsünler.
Güneş doğduğunda bana da haber veriniz, çünkü yüreğim çok üşüyor. Belki ölmeden önce biraz ısınırım. Herkesin yüreğinde bir acı var ama benim canım başka; çünkü elimden her şey alındı. Yazık ettik kendimize. Kanı beş kuruş etmeyenleri sırtımızda taşıdık, insan sandık bu cahilleri. Alacağımız olsun öbür tarafta... Hayırlısı diyelim.
Ne güzel bir söz: bu güzel söze kulak veriniz, güzel dostlarımız. Birbirinize buğz etmeyiniz, birbirinize haset etmeyiniz, birbirinize sırt çevirmeyiniz. Ey Allah’ın kulları, kardeş olun! Bir Müslüman’ın, din kardeşiyle üç günden fazla dargın kalması helal değildir. Buhârî Edeb 57-58’de bildirildiği gibi... Peki nerede o Müslüman kardeşlik? Herkes bir yol tutmuş, gidiyor.
Benim gönlüm taş değil; kırılmaz mı sandınız ey cahiller? Kırdığınız bu gönlün ahını çok aldınız ve almaya da devam ediyorsunuz. Hani derler ya “İyilik yap, iyilik bul.” Ben hep tersini yaşadım. İyilik yaptım, cahillerden hep nankörlük gördüm. Ölüm, hayattaki en büyük kayıp değildir. Asıl büyük kayıp; yaşarken içimizde ölenlerdir.
Benim için çok kıymetli bir sözdür: “İyilerle yaşa ki onlardan olasın. Kötülerden uzak dur ki şerlerinden kurtulasın.” Gelin hep birlikte kulak verelim bu güzel söze, güzel dostlarımız. Bu dünya var oldukça iyiler de var olacaktır, kötüler de. Ama mesele şu ki: gören var, göremeyen var. Kötüleri görenler, neden hâlâ onların peşinden gidiyor; işte bunu hâlâ anlayabilmiş değiliz.
Ne güzel söylemiş Allah’ın aslanı, Hz. Ali (r.a.):
“İç yüzünü bilmediğin kimseyle dost olmaya kalkışma. İnsan ateşe benzer; ne çok uzak ol, ne de çok yakın.”
Öyle insanlar var ki hep bu tür kötülerin arkasından giderler. Sıkıntı da buradadır zaten. Çünkü insanın fıtratı bellidir: Nanköre sadakat, yalancıya doğruluk, kötüye iyilik öğretemezsiniz.
Herkes bir şeyler alıp götürdü hayatımdan. Kimi güvenimi çaldı, kimi en güzel yıllarımı alıp gitti. Eğer zalim zulmüne ısrarla devam ediyorsa, bil ki sonu yakındır. Eğer mazlum direnmeyi sürdürüyor ise bil ki zafer pek yakındır. Şu hayatta tek bir gerçeği öğrendim: Bir insan ne kadar iyi niyetliyse, o kadar çok üzülür. Sakın unutma; güzel dostlarını unutma...
Şair ne güzel demiş, güzel dostlarım:
“Bir baktım sevenim kim diye, düştüğüm zaman kim yanımda... Bir de baktım ki bir ben kalmışım, bir de gölgem yanımda.”
İşte her şey ortadadır. Yola çıkacağınız dostları iyi seçiniz. Güzel dostlarınıza sahip çıkınız ki tek başınıza duvar diplerinde kalmayasınız, güzel dostlarımız.
