ZEKİ DAĞ

Adın Güzel Şeylerden Anılsın...

ZEKİ DAĞ

Ağaçtan meyve bekliyorsan, dalını kırma. Gün gelir, senin ve senin gibilerin de dalını kırarlar. İnsandan sevgi bekliyorsan, güvenini sarsma. Bir gün gelir, senin de güvenin kırılır ve her zamanki gibi duvar diplerinde kalırsın.

Bu dünyadaki en pahalı kelime "keşke"dir. Keşke önce düşünseydiniz, keşke demeseydiniz. Çünkü bu kelimenin bedeli parayla değil, ömürle ödenir. Bir dönün ve etrafınıza bakın; hâlâ aklınızı başınıza almadınız. Neden, niçin?

Hayatın yükü sırtınıza bindiğinde “Eyvah, ben ne yaptım?” dersiniz. Güzel dostlarınızı kırdığınızı, yalnız kaldığınızı anlarsınız. Ama işte o zaman çok geç olur, derler. Şairin de dediği gibi:
"Bir dön de etrafına bak, kimler geldi, kimler gitti..."
Gerçekten dönüp bakınca kimsenin kalmadığını fark edersiniz, güzel dostlarım. Demeyin ki her şey para değilmiş, meğer her şey menfaatmiş.

Güven bir ayna gibidir; bir kez kırıldı mı hep çizik gösterir. Zaten siz de, biz de çizildik.
Benim de zamanında çok güvendiğim insanlar oldu. Onlara değer verdim, sırtımda taşıdım; yine de olmadı. Çünkü insanoğlu çoğu zaman nankör ve vefasızdır. Bu tür insanlar toplum, cemiyet görmemişler; ondan böyleler. Beş kuruş etmeyenlere neler yaptım, nasıl taşıdım, ama karşılığı yine vefasızlık oldu.

Ben kimseye küskün değilim, sadece yaptığım iyiliklerin karşılığında dışarıda bırakıldım. Onurlu insanlar hep dışarıda kalır, güzel dostlarım. Bunu sakın unutmayınız.

Hani güzel bir söz vardı ya:
"Yolculuk nereye?" diye sormuşlar.
"İnsanların olmadığı yerlere..." demiş biri.

Bir şey öğrendim ama geç oldu: Hiç kimse için “iyidir” demeyeceksiniz. Sen iyiysen, herkese iyi bakarsın. Ama gerçek bu değil. Her hayalin bir sahibi, her kalbin bir atanı, her yüreğin bir can yakanı ve her insanın hayalini yıkan biri mutlaka vardır. Her şey yalanmış, demişler ya; doğruymuş...

Keşke sabrım kadar şansım da olsaydı. Uzaklara gitmeye gerek yok. Değer verdiklerinin kalbinde yerin yoksa, zaten çok uzaktasın demektir. Önüne gelene dost deme; yarı yolda bırakırlar. Ölümüne seninle gelenlere dost denir.

Kötü duygular ömrü yıpratır, güzel duygular sevgiyi yaşatır. Kötü insanlar kapıları kapatır, iyi insanlar ise kendilerini özletir.

Kimine dost olduk, yine olmadı. Herkese dost demeyin. Dostluk kolay bir iş değildir. Kimine su olacaksın, kimine sel; kimine mum olacaksın, kimine volkan... Ama kimseye kul olmayacaksınız, güzel kardeşlerim, güzel dostlarım.

Bazı insanlar bir gün sevdiklerini kaybetmeye başlayınca, paranın aslında ne kadar değersiz olduğunu anlayacaklardır.

Allah’ım, kalbi güzel olan insanları hayatımızdan eksik etme.
Yalan dolanla yaşayanlardan, sahte ve dedikoduculardan bizi uzak tut.
Her tarafı yalanla kaplı insanlardan bizi ve sevdiklerimizi koru.

Ne zormuş bu hayatta her şeyden soğuyup, sanki her şey yolundaymış gibi yaşamaya çalışmak... Yaşamak elbette güzeldir; çünkü güzel olan her şey her zaman güzeldir. Allah bizleri doğru yoldan ayırmasın, inşallah.

Unutmayın: Herkesin penceresi kendi kalbidir. Kimisinin penceresinden öfke, kin, nefret yansır; kimisininkinden ise aşk, sevgi ve merhamet.
Sen sen ol bu söze dikkat et:
Çok sert olma, kırılırsın.
Çok yumuşak olma, ezilirsin.

Keşke bazı insanlar, kırdıkları şeyin cam değil de can olduğunu anlayabilselerdi.
Şairin dediği gibi:
"Güzel dostlar her zaman güzeldir.
Kötü insanlar da her zaman kötüdür."
Sen sen ol, çok dikkatli ol:
Çok konuşma; yanında sağır ol.
Kusur arayanın yanında yok ol.
Cimrinin sofrasında tok ol.
Vefa bilmeyene yabancı ol.
Hayâsı olmayan insandan uzak dur.
Tevazu bilmeyene ırak ol, güzel dostlarımız.

Konuşacak söz, bakılacak yüz, sevecek derman kalmadıysa; dava bitmiştir.
Güzel olan her şey her zaman güzeldir.
Güzel dostlar her zaman güzeldir.
Güzel insanlar her zaman güzeldir.
Saygılarımla…
 

Yazarın Diğer Yazıları