Anadolu İrfanı..!

Bu topraklar gürültüyü sevmez.
Anadolu, sesin değil sükûtun konuştuğu bir irfan coğrafyasıdır.
Burada insan kendini anlatmaz; yaşar. Sözü azdır ama hâli delildir.
Bugün kelimeler çoğaldı, fakat hikmet azaldı. Herkes konuşuyor; ama kalpler birbirine yaklaşmıyor. Oysa Anadolu insanı bilir ki; çok söz, edebin azaldığı yerde çoğalır. Edep ise sesle değil, suskunlukla kök salar.
Bu vatan; Türk’üyle, Kürt’üyle, Laz’ıyla, Çerkez’iyle, Abaza’sıyla aynı mermerin damarlarıdır. Desenli bir mermer gibi… Her damar ayrı renkte, ayrı ahenkte görünür; fakat hepsi tek bir taşın içindedir. Hiçbiri diğerinden kopuk değildir.
Bir damar zedelenirse, bütün taş zarar görür. Çatlar onarılır belki; ama kırgınlığın izi mermerde kalır. İşte bu yüzden Anadolu’da birlik, zorla değil; sevgiyle, saygıyla ve merhametle tutulur.
Anadolu insanı naiftir ama zayıf değildir.
Çünkü bilir ki; inciten kazanmaz.
Gücü yüksek seste değil, edepte arar.
Kalp kırmaktan sakınır; zira kalp, Allah’ın nazar ettiği yerdir.
Bu topraklarda hayatın dili sadedir ama derindir:
Anne duadır; evin bereketidir.
Baba dayanak; sırtını yasladığın duvardır.
Kardeş, lokmayı paylaşan değil; lokmadan kendini eksiltendir.
Komşu ise hâli sorulmadan geçilmeyen bir emanettir.
Anadolu’nun irfanı kitaptan önce hayatın içindedir.
“İnsan, insana yük değil emanettir.”
“Kalp kırma; onarması zor olur.”
“Bir gönlü sevindirmek, birlik beraberlik güzellikler kazandırır.”
Bu sözler slogan değildir; yaşanmışlığın süzülmüş hâlidir.
İyilik sessiz yapılır bu topraklarda.
Sağ elin verdiğini sol el bilmez.
Çünkü iyilik burada alkış için değil, Rıza'yı İlahi içindir.
Gösterişe bulaşan hayır, sevaptan önce niyeti yaralar.
Farklılıklar ayrılık sebebi sayılmaz.
Bir kilimin desenleri gibidir; ip koparsa desen dağılır.
Bu yüzden Anadolu’da birlik, emirle değil; şefkatle kurulur.

Bugün en çok ihtiyaç duyduğumuz şey; daha çok konuşmak değil, daha çok gönül almaktır.
Daha çok hak iddia etmek değil, kul hakkından sakınmaktır.
Çünkü bu topraklar şunu öğretir:
Merhametin olmadığı yerde bereket olmaz.
Edep gidince söz çoğalır;
edep gelince kalpler birleşir.
Velhasıl; Aynı sofraya oturabilenler değil, aynı niyette buluşabilenler
birlik olur, millet olur.
Sağlıcakla ömrünüz bereketli olsun.

Mustafa Ertan 
31.12.2025