Eski Bayramlar Gibi Olmuyor...

Ne zaman takvimler bayram sabahına yaklaşsa, içimde ince bir sızı belirir. Adını tam koyamam ama bildiğim tek şey var: Eski bayramlar başka bir güzeldi.

O sabahlar bir başka doğardı güneş. Sadece gökyüzü aydınlanmazdı; yürekler de aydınlanırdı. Mahalledeki herkes erkenden kalkar, en güzel kıyafetlerini giyerdi. Gıcır gıcır ayakkabılarla annelerimizin özenle ütülediği bayramlık gömlekleri giyip dedemizin elini öpmeye koşardık. Şeker değil, dua alırdık önce. "Allah hayırlı ömürler versin" derdi yaşlılarımız; biz ise şeker torbasına düşen her renkli karamelle mutlu olurduk.

Kapı kapı dolaşırdık. Tanısak da tanımasak da "Bayramınız mübarek olsun" deyip elleri öperdik. Kimse yadırgamazdı. Her evin kapısı açıktı, her sofrada bir tabak fazlaydı. Sanki herkes birbirinin misafiriydi. Mahallede bayram; evde huzur, sokakta dostluktu.

Şimdi ne oldu? Herkesin yüzü telefonlara dönük, eller tokalaşmak yerine ekran kaydırıyor. Bayramlar da mesaj kutusuna sığdırılıyor. Oysa bayramın dokunmaktan, koklamaktan, yan yana olmaktan ibaret bir neşesi vardı.

Eski bayramlarda, kalabalık sofralarda kimse yer aramazdı; biraz sıkışılır, ama mutlaka yer açılırdı. Şimdi sofralar daha şık belki ama eksik... Eksik olan; nevalesi değil, kalabalığı... Sevgiyi taşıyan ayak sesleri, çocuk kahkahaları, kalpten gelen "İyi bayramlar" dilekleri...

Belki de biz büyüdük, bayramlar küçüldü. Belki de çocukluğumuzla birlikte kaybettik bazı şeyleri. Ama hâlâ içimizde bir yerlerde yaşıyor o eski bayramlar. Bazen bir kolonya kokusunda, bazen bir baklava tepsisinin dumanında beliriyorlar. Ve biz, gözümüzün önüne gelen o bir avuç anıyı sımsıkı tutmaya çalışıyoruz.

Keşke diyorum bazen... Keşke yeniden o sabahlara uyanabilsek. Keşke yeniden büyüklerimizin dizinin dibinde bayram namazını bekleyebilsek. Keşke çocuklar, bayramı sadece tatil değil, bir neşe bayramı olarak görebilse...

Bayramlar eski tadında değil belki. Ama biz hatırladıkça, anlatmaya devam ettikçe, çocuklara yaşattıkça... Belki bir gün, eski bayramların kokusu yeniden sarar evlerimizi.

Bayram, kalbin hatırladıklarıyla güzelleşir. Ve en güzel bayram, birlikte geçirilen, içtenlikle paylaşılan bayramdır. Eski bayramları özleyen herkese selam olsun… Bayramınız mübarek olsun.