DİL'İN KADAR DİNLERİM

Mesafeler arası bir asma köprü, gönüller yapan.
Karanlıklar içinden koşturana, gür haleler katan.
Bir aymazın elinde perişan olur döner ısırgana.
Hakikat ehlinin dile, insan doyamaz kana kana.

Yalancının nefesi üflenirse, bir kör uçurum olur.
Bilgilerden akan her damlayla okyanuslar dolur.
Dildir iyileri düşkünlerden ayıran alameti farika.
Güzellikler dilde doğar, muhteşemlik ve harika.

Kalp, akıl ve dil bir olursa, hakikat dupduru akar.
Kötü bir uyum kişiyi ve koca bir toplumu yakar.
Tarih dillerin uyumsuz akmasından müteşekkil.
Kimi insanda humuslu toprak, kiminde sert kil.

Dünya dilin ıslahıyla berraklaşır, olur bir gülüzar.
Nice yüce ulularının ruhu, kötü dilde oldu bizar.
Yok oluş, acı, yoksulluk ve zulüm dilin eserleri.
Adalet, özgürlük, eşitlik ve hak dilde kaldı geri.

Bir anneden akan çeşme nasıl katrana dönüşür.
Bal akacak ağızlara, neden karasinekler üşüşür.
Dünya dile esir dil kocaman bir ejderha pabucu.
Laf lastik mi, bak bakalım, nereye varacak ucu.

Dönüşür tüm elementler birden doğacak simya.
İçte ne ise dışa o akmalı, böyle buyurur kimya.
Dilin özdür öz ruhu yaşatır, ruhun gözü kamaşır.
Bilgelerin sözü geçer akçe, dillerinden inci taşır.