BABA, BABA SUSKUN..

Ciğerleri su kapmış nefessiz, suskun ata yurtta.
Soytarılar köçek olmuş arsız,derman yok kurtta.
Önüne gelene ahlak, hak dersi veren dal yaprak.
Basma pis ayaklarını bu yurda, bura asil toprak.

Koyun koyuna kötülükle cilveleşen kart yosma.
Asıl sevdan mal mülk, tenhada adamlık kasma.
Biliriz bizler, kim kutsal ruh, kim çakal yavrusu.
Varlığını akıl küpü sanma, asalak tahtakurusu.

Susmak edeptendir, bu can güzel baba diyarda.
Bilir ilim ehli, bir cacık olmaz senin gibi hıyarda.
Nice kibir, öfke ve telaş buralarda hayal kurdu.
Asil kanın çocukları, hep kötülüğe karşı durdu.

Kuzey, güney, doğu ve batı her daim oldu vatan.
Güç yürekten, babamız bu toprak altında yatan.
Düşmez hiç bir zaman bu evlatlar, el masasına.
Sendeler bazen, sarılır yüce ulularının asasına.

Kim gizli bir iş tutar, sulanmış bu has bahçede.
Kursakları delinir, hakikat sözü tekrar ede ede.
Salkım salkım yapraklı asırlık kökleşen çınarlar.
Çınara tebelleş olan sarmaşıklar çölde yanarlar.

Boş hayaller kumpanyası gezdiren, aç avanak.
Kadim tarihi alt üst etse boş hayal,yok dayanak.
Babalar onurludur, işin oluruna adaletle bakar.
Babalar kızarsa, yorgana acımaz, tümden yakar.