Sana Nasıl Kıydılar Yiğidim… Muhsin Yazıcıoğlu'nu Geç Bulduk, Erken Kaybettik
Sivas-Şarkışla’da 1954 yılında dünyaya gelen Muhsin Yazıcıoğlu, 1968 yılında Genç Ülkücüler Derneği ile adım attığı siyasi hayatına, Ülkü Ocakları Genel Başkanlığı gibi önemli görevlerle devam etti. Onun adının geniş kitlelerce duyulmasında, Ülkü Ocakları Genel Başkanlığı görevinde gösterdiği dirayet ve kararlılığın etkisi büyüktür.
1978 yılında Ülkücü Gençlik Derneği'nin kurucu genel başkanı olan Yazıcıoğlu, 1980 askeri darbesinin ardından tutuklanarak Mamak Cezaevi'ne gönderildi. Tam yedi buçuk yılını burada geçirdi. Ancak cezaevi yılları onun direncini kıramadı. Aksine, cezaevinden çıktığında ilk işi 12 Eylül mağduru ülkücülere ve ailelerine destek olmak amacıyla Sosyal Güvenlik ve Eğitim Vakfı’nı kurmak oldu.
1987 yılında, ülkücü gençliğin devamı niteliğinde olan Gençlik Kültür ve Sanat Ocakları’nı (GKSO) kurdu. Aynı yıl Milliyetçi Çalışma Partisi’nde (MÇP) siyasete girerek Genel Sekreter Yardımcılığı görevini üstlendi. 1992 yılında partisinden istifa eden Yazıcıoğlu, aynı yıl arkadaşlarıyla birlikte Büyük Birlik Partisi’ni (BBP) kurdu.
Ve ne yazık ki… 2009 yılında, büyük soru işaretlerini geride bırakan bir helikopter kazasında hayatını kaybetti. Ölümü bir kazayla mı, yoksa bir suikastla mı gerçekleşti hâlâ netlik kazanabilmiş değil. Üzerinden yıllar geçmesine rağmen bu elim olayın sır perdesi aralanmamıştır.
Muhsin Yazıcıoğlu’nun cenazesi sadece bir şehirde değil; bir milletin kalbinde, yüreğinde yankı buldu. Türkiye’nin dört bir yanında, hatta Türklerin yaşadığı coğrafyaların tamamında yas havası hâkimdi. Genç, yaşlı, kadın, erkek; herkes dua etti, herkes gözyaşı döktü.
Yazıcıoğlu, yalnızca bir partinin lideri değil, bir dava adamıydı. Onun idealleri, Mevlana’nın hoşgörüsü, Yunus Emre’nin sevgisiyle harmanlanmıştı. “Zalimden yana olmak, insanlara yakışmaz” diyen İbn-i Sina’nın sözlerini kendine rehber edinmişti. Her daim mazlumun yanında yer aldı. Fikir olarak onunla aynı çizgide olmayanlara bile hürmet göstermeyi bilmişti.
Bu tavrını en açık şekilde, Hrant Dink’in öldürülmesinin ardından yazdığı şiirle ortaya koymuştu. Kendisine yapılan eleştirilere rağmen, insan hayatının kutsallığını savunmuş, bu konuda sessiz kalmamıştı. İşte onun farkı da burada yatıyordu. İlkeli, tutarlı ve cesur bir liderdi.
Yazıcıoğlu, ömrü boyunca eğilmeden, bükülmeden yol yürüdü. Onu siyasette büyüten, sadece fikirleri değil; edebi, ahlakı, duruşuydu. “Bu dünyada bir nesneye yanar içim, göynür özüm / Yiğit iken ölenlere, gök ekini biçmiş gibi...” diyor ya Yunus Emre; işte o yiğitlerden biri de Muhsin Yazıcıoğlu'ydu. Onun için makam, mevki değil; millet, vatan ve dava öncelikliydi.
Cezaevi yıllarında bile devlete küsmedi. Aksine, milletine hizmet etmeye devam etti. Meclis’te temsil ettiği Sivas halkına karşı görevini her zaman büyük bir sorumlulukla yerine getirdi. Siyasi hayatı boyunca ilkelerinden ödün vermedi. Yüzde ikilerde kalan oy oranına rağmen, gönüllerde yüzde yüz sevgiyle yer aldı. Bu da onun gerçek liderliğinin göstergesidir.
Muhsin Yazıcıoğlu aynı zamanda sporcu bir siyasetçiydi. Yoğun siyaset temposuna rağmen sporu hayatından eksik etmedi. Karate, boks, bilardo, at biniciliği gibi birçok alanda faaliyet gösterdi. 55 yaşında olmasına rağmen genç görünüşü, disiplini ve zindeliği bu yönünden geliyordu.
Anadolu’nun sesiydi o. Sivas’ın bağrından çıkan, Anadolu’nun ruhunu siyasete taşıyan, yüreğinde sevgiyle halkına hizmet eden bir adamdı. Geride bir hüzün bıraktı, bir yara açtı, kapanmayan. O artık aramızda değil ama ismi, hatırası, ilkeleri ve mücadelesi hep yaşayacak.
Evet… Sana nasıl kıydılar yiğidim? Biz seni geç bulduk, erken kaybettik.
Alıntı
Bakmadan Geçme
