TÜM YAZILARI SON GÜNCELLEME: 01 Haziran 2020 15:06
Evet nereye gidersen git , nerde yaşarsan yaşa ama bütün sokaklar kabre çıkar. Unutulan gerçek bu !
Yürek insanoğlunun mezarıdır. Günahlarımız gerçeği anlamaz, sevaplarımız da gerçekten uzaklaşır. Ölümü bilsek ölmez miyiz ? Yüreğimizi çok iyi anlasak yaşamaz mıyız ?
Ölümü gerçekten anladığımız kadar yaşamayı bilsek derken yüreğimize ne kadar uzak düştüğümüzdür. Kuru , anlamsız cümlelerle ağzı sulanan insanlar ve insanlık. Süslü cümleler kurarak yaşayan insanlar. Cevabından ziyade becerisi olmayan insanlar. İki cihanında sokakları da yüreğe çıkar.
Yanlışlar doğruyu yürekte zincire vurmuşsa, önce yürekte esir olur. Ne tarafa dönerse dönsün bir tarafı hep göz önünde olur. Kendine bile yasaklı olan endamı güzel , kendine kalmayan çirkin sen hangi alemden çıkageldin ?
Bir gülümse ile güneşe doğru uzanın desem anlar mısınız? Döküldü dudaklardan küskünlük. Yalana hiç bir kabirde yer yok. Toprak ta yüreği örtmeyi kabul etmedi , fikir bile kabul etmedi yalanı. Yalanlar yüreğe yuva yaptıkça , göz karanlığa, vicdan insanoğluna yenilmiş derinden bir uyku gelerek süzüldü gözlere.
Sevginin adı olsun. Bu hayata küstükleri için yaşayan ölülerdir. Delice sahip olunan fikirler akıllı cümlelerin içinde yer almazlar zaten. Ölmediler sadece kırgın gittiler gidenler. Ya geceleri özür dilerler yada her seher vakti doğan yeni güneşten. Yeni güne her göz kırpışında yeni umutlar ve yeni güzellikler yaşamak adına.
Yüreği mezar olanlar hep böyle düşünür .Ne gece uyuduk, ne gündüz yorulduk …Al senin olsun dünya dediğin şey, al senin olsun bilmişlik, akıllılık… Akıllı olmak istemiyorum. Deliler yalnız kaldıkça sahipsiz kalır. Eskidikçe yüreğiniz bit pazarına döner. Soğuk suları yüzümüze vurdukça serinleyerek maskaraya döndük. Derdini tazelemeyen tarihe gömülür. Onca kalabalık olmaya ne gerek var. Yüreğinizden başka ne varsa yırtın atın.
Kalem verin insanoğlunun yüreğine. Nasılsa yazdıkça yırtacağı kağıdı çok. Yeniden yazar hasretliğini. Geceyi karanlık, gündüzü aydınlık yazması için eli yardım eder. Şu köylüye, kasabalıya, şehirliye bak. Defterlerindeki sayfalar dolmuş, alın yazıları bitmemiş insanların yüzlerine bakın. İsteklerini anlata bilse keşke. İnsanlar içmeden sarhoş olmuşlar. Yürekleri acılarla dolmuş hala gülmek için nasılda çaba sarf ediyor. Sonsuzlukta kaybolmuş yürek nasıl bulunur ? Soralım bakalım nerede bu yürek ? Nereye gömdüler acaba ?
Sözlüklerden medet umarız bir isim ver bana ; Herkesin bildiği , anlayacağı dilden !Tutun ellerimden ,söyleyin bana kim olduğumu ben kimim ? Söyleyin bana kulağıma fısıldayan düşman kim ? Bizler yaya kaldıkça kendimizi düşman , etrafımızdakini dost bildik. Yüreğimize soramadık. Yüreğimizi ufku sonsuzluk olan bir yol bildiler. Geride kalan bir ömür. Madem ki hakkımızda bir bilgi yok kocaman bir dağ olma bari. Yüreklerde kıvrılmış yatan nesil Karamsarlıklar gülümsemeye yenilmedi. Uyan artık. Yüreğini adres verenler gülmeyin geriye ne kaldı? Buyrun cevap versin yüreğiniz !!!