TÜM YAZILARI SON GÜNCELLEME: 18 Ocak 2019 12:42
Uzun süredir kendimi bilmediğim, ilk defa gördüğüm şehrin sokaklarında dolaşıyor gibi hissediyorum.İfade edilmesi zor ve içimde gittikçe büyüyen bir sıkıntı. Eskiden daha mı mutluyduk ? Çevremdeki insanlardan bu günlerde eskiye olan özlemi dinler oldum. Sanırım her birimiz geçmişe günlere olan özlem duygusu içindeyiz.
İnsanlar mutsuz,sıkılmış ve yapmış olduğu hiçbir şeyden haz duymamakta. Teknoloji çağında insanlar birbirinden uzaklaşmakta. Yalnız yaşama sürükleniyoruz.İnsanlar uzaklaştıkça paylaşımlar azalmakta ve yüksek duvarla çevrelemekte etrafını. Uzaklaşma sadece bu değil ki ; bizi var eden duygulardan da uzaklaşıyor sahte bir dünyaya yol alıyoruz.
Sanki kendimize bir dünya kurmuş o dünyada yaşamımız, davranışlarımız her şeyimiz klişeleşiyor. Hep aynı yüz, donuk bir bakış,anlamsız gülüş,sanal dünya. Her nere gidersek gidelim yaşlı, genç hiç fark etmiyor.
Teknoloji yaşamımızı değiştiriyor. Aslında cep telefonları yaşamımızı kolaylaştırmış gibi görünse de bağımlılığımızı en üst seviyeye çıkardı. Düşünsenize telefonunuzun şarjı bittiğinde istediğiniz kişiye ulaşamayacağınız zaman kaygılandığımızı ve dayanılması zor bir hal aldığını. Olumlu ve olumsuz yönleri ile yaşamımızın bir parçası oldu.
O küçücük telefonun içinde sanki bir dünya var.Öyle artış gösterdi ki telefon kullanımımız pil bile dayanmaz oldu ve yanımızda yedek pille dolaşıyor olduk. Kulaklığı taktığımız an kendi küçük dünyamıza dönüyor çevre ile bağlantımızı koparıyoruz.
Yalnız yaşamak sadece bununla sınırlı değil ki. Hayata geçirmediğimiz ,yaşamımıza giren her ne varsa onlarla da bağlantılı.Geçmişteki yaşantımızla şu anki yaşantımız arasında dağlar kadar fark var. Yaşamımızda devrim şeklinde değişiklikler sonucunda başka boyuta geçiş yaptık.En güzel , kaliteli araçlara daha güçlü uçaklar, gemiler ve daha nice şeylere sahip olduk.
Teknolojinin gelişmesiyle birlikte bunlardan faydalanarak daha rahat bir yaşam, yorulmadan ve en kısa zaman içinde ışık hızıyla yerine getirebiliyoruz .Bize sunulan her yenilik bize zaman kazandırmakta ve kendimize de kısıtlı zaman kalmakta. Her şeye sahip olduk ama zaman yeterli değil.
İşte bu nedenle çevremizdeki insanlar ve bizler eskiye özlem duyar olduk.Her birimiz bir araya geldiğimizde eskileri yad ederek anmaya ve anlatmaya devam edeceğiz. Paylaşma ve yardımlaşmanın anlamını gün geçtikçe daha da anlayacağız.Teknoloji hızla değişim göstermeye devam edecek ve bizlerde gittikçe hızla yalnızlaşmaya sürüklenmeye devam edeceğiz.Çok güçlü teknolojik aletlere sahip olacağız ama zamanımız yeterli olmayacak.Dostluk, arkadaşlık azalacak ve bizler hep bir yere yetişme telaşı içinde olmaya devam edeceğiz.