TÜM YAZILARI SON GÜNCELLEME: 21 Kasım 2018 13:26
Her birimiz çocukluk döneminde duygularımızı tanımakta ve kontrol altında tutabilmede sıkıntılar yaşamışızdır.Yetişkin insanlar ise duygularını kontrol altında tutabilirler. İnsan vücudunu tanımaya başladığımızda bilgi sahibi olmadığımız bizler için önemli olan ‘'limbik sistem'' kafatasında bulunan ve beynimize komşu sistemdir. Yani duygularımızı düzenleyen mekanizmadır. Çocuk yaşlarda gelişmediği için bu duygularına gem vuramaz hep merak eder bunu gidermek için her şeyi karıştırır, döker, dağıtır ve kıskançlığından dolayı etrafı zarar verebilir.
Çocukta bu duygu o kadar etkilidir ki etrafındakiler bir şey söyleseniz de sizi duymaz ,kulak ardı eder. Bu demek değil ki çocuklarımıza bu duygularını kontrol edemeyeceği anlamına gelmez.Elbette eğitilerek kontrol altına alabilir.Bizim bu konuda dikkatli olmamız çok önemli. Çocuğumuzun duygularını çok iyi analiz edelim ki ona yaklaşımımız kolaylaşsın.
Yaşamımızın parçası olan duygularımız olan korkmak, ürkmek, üzülmek, utanmak, pişman olmak, nefret etmek, kıskanmak, hayal kırıklıkları yaşamak, sevmek, sevilmek, mutlu olmak, hoşlanmak, özlemek, umutsuz olmak, endişe duymak, hırs yapmak, merak etmek,istemek gibi , gibi.
Bizler çocuklarımızla ilişkilerimizin güçlenmesi için duygu kavramını kullanarak çocuğumuzun bu duyguyu öğreterek güçlenmesini sağlayabiliriz. Örnekleyecek olursak çocuğumuzun arkadaşıyla yaşadığı sıkıntıyı dinleyerek ona öncelikle ‘'ne hissettin ? ‘' sorusu sormalıyız .Alacağımız cevap ise hissettiği duygusundan ziyade yaptıklarından bahsettiğini göreceğiz. Peki ‘' üzüldün mü ? ‘' yada ‘' anne ve babası ne dedi , ‘' çok korktun mu'' ? soruları karşısında çocuğumuz duralar tekrar tekrar sorduğumuz sorular karşısında duygu mekanizmasının çalıştığının farkına vardığını görürüz.
Yaşadığı duygu ve davranışlar birbiriyle ilişkisi olan mekanizmadır. Her şeye kızabiliriz bu çok normal fakat şiddet davranışı sergilemek yanlıştır.Kıskanmak insanın doğası gereği normaldir fakat karşıdakine zarar vermek yanlıştır. İşte çocuk yaşta bu duygularını aşılarsak ve doğru yolu göstererek gelecekteki yaşamında nasıl davranacağını öğrenmiş olur.
Biz yetişkinler hem kendi çocukluğumuzda yaşamışızdır birde kendi çocuğumuza örnek olmalıyız. Çocuklarımız bazı şeyleri ağlama duygusu ile bizleri kullanabilir.Her şeyi ağlayarak ne kadar çabuk elde ettiği düşüncesiyle kavuştuğu fikri sabitlenmemeli. Her ağladığında sussun diye ona yardımcı olmayız. Çocuklarımız sorumluluk üstlenmeyi nasıl çözüm bulmayı öğrenmesi için yardımcı olmalıyız. Çocuğumuzun ağlamadan isteğini dile getirmeli. Sonuç olarak çocuklarımızı anlamalı, davranışlarını nasıl göstermesinde yardımcı olmalıyız.Bizler ve çocuklarımızın gelecekte mutlu olmasını istiyorsak önce kendimiz örnek olmalıyız ki çocuklarımız da bize örnek davranış sergilesin.
‘'BİR KELİME KARARINI , BİR DUYGU HAYATINI , BİR İNSANSENİ DEĞİŞTİREBİLİR.''
KONFÜÇYUS